Σωστό και Λάθος στη Διαπαιδαγώγηση των Παιδιών

Η διαπαιδαγώγηση διαφέρει από κοινωνία σε κοινωνία και από εποχή σε εποχή. Τα κοινωνικά πλαίσια αλλάζουν ή διαφέρουν και το κάθε παιδί μεγαλώνει με ένα σωρό προσλαμβάνουσες από το στενό του περιβάλλον αρχικό και έπειτα από το κοινωνικό. Στις μέρες μας έχουν γραφτεί εκατομμύρια σελίδες για το σωστό και το λάθος στην διαπαιδαγώγηση. Υπάρχει όμως θεωρία για ένα τόσο λεπτό ζήτημα;

Το ασιατικό πρότυπο διαπαιδαγώγησης όπως περιγράφεται στο βιβλίο ‘Μητέρα Τίγρη’ της Έιμι Τσούα είναι σκληρό και πιεστικό για το παιδί αφού η μητέρα πρέπει να είναι από πάνω του και να το πιέζει για το καλύτερο, όπως η ίδια το έχει στο μυαλό της. Προτεραιότητα είναι τα σχολικά καθήκοντα και τα αριστεία. Το δυτικό μοντέλο διαπαιδαγώγησης βρίσκεται στον αντίποδα του ασιατικού. Η μαμά πρέπει να συνεχίσει τη ζωή της όπως ακριβώς ήταν πριν την εγκυμοσύνη. Η χαλαρότητα είναι η σωστή τακτική όπως περιγράφει στο βιβλίο της η αμερικανίδα Πάμελα Ντράκερμαν ‘Bringing Up Bebe’.

Νομίζω όμως πως η πράξη απέχει κατά πολύ από τη θεωρεία και το σωστό ή το λάθος είναι σχετικό. Μπορείς να πιέσεις το παιδί σου να κάνει κάτι που μόνο εσύ θες ή αντίθετα να το αφήσεις μόνο του για να μάθει τη ζωή; Μάλλον όχι. Το καλύτερο είναι η κατανόηση των αναγκών του και η συζήτηση με άλλες μητέρες. Αντλείς πολλά στοιχεία από τη συζήτηση, κρατάς τα θετικά και πετάς τα αρνητικά. Μαθαίνεις στο παιδί σου τα κοινωνικά όρια και μετά η αγκαλιά σου είναι όλη δική του. Μάλλον η αγάπη είναι ο καλύτερος και πληρέστερος οδηγός για τη σωστή διαπαιδαγώγηση.

<<Πηγή>> ΒΗΜΑdonna