Τεχνητή Διατροφή (με μπουκάλι) – 5 Βασικές Συμβουλές

{module 61}

Δεδομένου ότι  δεν είναι πλήρως εξανθρωποιημένα όλα τα γάλατα που κυκλοφορούν στο εμπόριο. Για το λόγο αυτό στο βρέφος πρέπει να δωθεί ένα γάλα που η σύνθεση του να μοιάζει όσο το δυνατόν περισσότερο με το μητρικό (π.χ. το γάλα της αγελάδας έχει 3,5 % gπρωτεΐνη, το μητρικό έχει 1,1 πρωτεΐνη. Το εξανθρωποιημένο αγελαδινό πρέπει να έχει περί το 1,5% g πρωτεΐνης. Όταν το βρέφος τρέφεται με τεχνητή διατροφή, η μητέρα πρέπει να προσέξει τα εξής:

• 
• 1. Τα μπουκάλια (μπιμπερό) και οι θηλές θα πρέπει να πλένονται καλά πριν από κάθε χρήση. Καλό είναι να χρησιμοποιείται ειδική βούρτσα για τον καθαρισμό. Στην συνέχεια τα μπουκάλια πρέπει να βράζονται για να απολυμανθούν.
• 2. Πριν αρχίσει η μητέρα να παρασκευάζει το γάλα πρέπει να πλύνει τα χέρια της. Πρέπει, επίσης, να καθαρίζει το σκέπασμα του κουτιού με τη σκόνη γάλακτος. Στη συνέχεια μετρά με ακρίβεια με τις ειδικές μεζούρες που υπάρχουν στα κουτιά με τα γάλατα, το γάλα που πρέπει να προσθέσει. Όλα τα γάλατα του εμπορίου καθορίζουν με ακρίβεια πόση σκόνη γάλακτος και πόσο νερό πρέπει να προστεθεί για κάθε γεύμα. Μην προσθέσετε περισσότερο ή λιγότερο γάλα από αυτό που λένε οι οδηγίες. Αν προσθέσετε περισσότερο ή λιγότερο γάλα από αυτό που λένε οι οδηγίες. Αν προσθέσετε περισσότερη σκόνη γάλακτος και με λιγότερο νερό, μπορεί να οδηγήσετε το βρέφος σας σε παχυσαρκία. Αν προσθέσετε μικρότερες ποσότητες, τότε το βρέφος σας δεν θα παίρνει σε επαρκείς ποσότητες τα θρεπτικά συστατικά και την ενέργεια που χρειάζεται.
• 3. Το γάλα πρέπει να δίνεται στο μωρό χλιαρό. Η μητέρα πρέπει να ελέγχει την θερμοκρασία του γάλακτος πριν από κάθε γεύμα.
• 4. Η οπή της θηλής του μπουκαλιού πρέπει να είναι αρκετά μεγάλη για να μπορεί να τραβήξει το βρέφος την ποσότητα γάλακτος που χρειάζεται. Για να ελέγξουμε το μέγεθος της τρύπας μπορούμε να εφαρμόσουμε ένα πρακτικό κανόνα. Παρατηρούμε τη συχνότητα που στάζει το γάλα και που θα πρέπει να είναι μια σταγόνα το δευτερόλεπτο, όταν το γυρίζουμε απότομα.
• 5. Όπως αναφέρθηκε και για το μητρικό θηλασμό, η σίτιση του βρέφους δεν πρέπει να γίνεται με βάση ένα αυστηρό πρόγραμμα, αλλά να εξατομικεύεται ανάλογα με τις απαιτήσεις του συγκεκριμένου βρέφους, που εκφράζεται με κλάμα πείνας ή κορεσμό.